Tarot kartları, günümüzde genellikle falcılıkla ilişkilendirilerek değersizleştirilse de aslında sembolizm ve ezoterik bilgi kaynağı olarak kadim zamanlardan beri kullanılan özel araçlardır. Tarot, mistik bilgiyi sembolik bir dil ile ifade etmek için kullanılır ve kökenleri Mısır'a kadar uzanır.
Mısır'ın zengin sembolizmi ve ezoterik bilgisi ile insanın bilinçdışı ve İnsan-ı Kâmil'e doğru yolculuğu konuları Tarot kartlarına yansıtılmıştır. Bir inanışa göre Tarot, orta çağda Mısır'dan çıkarak, Gipsyler aracılığıyla Avrupa'ya yayılmaya başlamıştır. Yine bazı görüşlere göre, Gipsylerde yazı yasağı olduğu için, bilgiler kartlar ve semboller aracılığı ile aktarılabilmektedir.
Tarot kartları, kehanet kullanımının dışında, bilinçaltını okumak, kendini derinlemesine anlamak ve hayatındaki zorlukları tanımlayarak üstesinden gelmek için de kullanılabilir. Ancak, her konuda olduğu gibi, bu alanda da işin ehli ile çalışmak büyük fayda sağlar.
Günümüzde en yaygın olarak kullanılan Tarot kartlarından biri Rider Waite kartlarıdır. Bir sonraki yazımızda bu kartların anlamlarını sizlerle paylaşacağız.
Resmi kayıtlara göre kısaca bir Tarot ’un tarih akışına bakacak olursak;
1375-1378: 1517 yılına kadar devam eden Mısır Memluk Sultanlığı döneminde İslami güçlerin Kuzey Afrika, İspanya ve Sicilya'yı işgali sırasında Avrupa'ya tanıtıldı.
1392: Jacquemin Gringonneur, Fransa Kralı Charles VI için bir deste kart resmi yapmakla görevlendirildi. Bu kartlardan geriye sadece 17 tanesi kalmasına rağmen hala varlığını sürdürmektedir.
1422: Günümüze ulaşan en eski tam deste İtalyan sanatçı Bonifacio Bembo tarafından boyanmıştır. Visconti -Sforza Tarocchi Destesi olarak bilinen bu destenin adı, desteyi hazırlayan Milan Dükü'nün soyadından gelmektedir. Bu desteden 74 kart bugün hala korunmaktadır. 35'i Pierpone-Morgan Kütüphanesi arşivlerinde, 26'sı Accademia Carrara'da ve kalan 13 kart da İtalya'daki Casa Colleoni Müzesinde.
1487: Literatürde kehanet için normal iskambil kartlarının kullanımından ilk kez bahsedilir, ancak Tarot’un bu şekilde kullanıldığından özel olarak bahsedilmez.
1500’ler: Gutenberg matbaasının icadı ilk toplu Tarot destelerinin basılmasını sağladı. Bu sadece kozların isimlerini ve sayılarını standartlaştırmakla kalmadı, aynı zamanda Tarot’u daha geniş bir sosyal sınıf yelpazesi için daha uygun fiyatlı hale getirdi. Bu seri üretim aynı zamanda Tarot ‘un Kuzey İtalya'dan Avrupa'nın geri kalanına yayılmasını da teşvik etti. Tarot'un İtalya'da merkezileşmesi nedeniyle, orijinal Tarot isimlerinin tamamı İtalyancadır.
1589: Venedik'teki bir davanın kayıtları, Tarot kartlarının kullanımının cadılıkla ilişkilendirilmiş olabileceğini düşündürmektedir (en azından suçlayanların zihninde). Bundan sonra, 18. yüzyıla kadar Tarot’u büyü veya kehanetle ilişkilendiren herhangi bir referans yoktur.
17. yüzyıla gelindiğinde Marsilya Tarot’u adı verilen bir deste yaygın olarak kullanılıyordu.
11781: Antoine Court de Gébelin tarafından Fransa'da yayınlanan "Le Monde Primitif" (İlkel Dünya), Tarot’tan özellikle okült kehanet terimleriyle bahseden ilk makaledir. Bu makalede, kartlar ile İbrani harfleri veya Yahudi Kabalası arasında kaydedilen ilk bağlantıyı kurar. Tarot’un Mısır gizli okült kökenleri olduğuna dair ilk kayıtlı açıklamayı yapar.
1788: Etteilla (Jean-Baptiste Alliette) Tarot destesi, özellikle kehanet için kullanılmak üzere basılan ilk deste oldu. Tasarımların çoğu geleneksel destelerden radikal biçimde farklıydı ve Mısır kökenli olduğu fikrini daha da güçlendiriyordu. Her kartın anlamı kartların üzerine basılmıştı.
1850s: Aslında adı Alphonse Louis Constant olan Fransız okültist Eliphas Levi, Tarot ve Kabala arasındaki bağlantıları daha da popülerleştirdi. Ondan önce başkaları da böyle bir bağlantıyı öne sürmüş olsa da okült çalışmalarda bu ilişkiyi sağlamlaştıran onun çalışması oldu. Kabala-Tarot sistemi artık Tarot'un geliştirilmesi ve yorumlanması için ana model haline gelmiştir. Paul Christian'ın (Jean-Baptiste Pitois) "Büyük Arkana" ve "Küçük Arkana" terimlerini ilk kez ortaya atması da bu döneme rastlar.
1909: Arthur E. Waite tarafından tasarlanan Waite-Smith Tarot destesi (Rider -Waite destesi olarak da bilinir) ilk kez yayımlandı. E. Waite tarafından tasarlanan ve Pamela Colman Smith tarafından resimlenen deste ilk kez yayımlandı. Hem Waite hem de Smith 1888'de kurulan ve daha önceki Fransız okült geleneklerinden ziyade Altın Şafak'ın sembolik sistemini takip eden Altın Şafak Hermetik Cemiyeti adlı bir İngiliz Rosicrucian cemiyetinin üyeleriydi. Bu deste, tüm renk kartları için illüstrasyonlara sahip ilk deste oldu ve o zamandan beri hepsi benzer sembolizmi kullanan çok çeşitli kehanet temelli destelerin temeli haline geldi. Waite aynı zamanda Kelt Haçı açılımını icat etmese de duyurulmasından sorumludur.
1938-1943: Aleister Crowley, Lady Frieda Harris tarafından boyanan Thoth destesini tasarladı. Crowley 1944'te Tarot üzerine çalışması The Book of Thoth'u yayınlamış olsa da destenin kendisi 1969'a kadar yayınlanmadı, bu tarihte hem tasarımcı hem de sanatçı ölmüştü. Waite-Smith destesi gibi, Thoth destesi de ezoterik sembolizmle doludur ve önceki destelerin önemli sembolik yönlerini Kabalistik, astrolojik ve simyasal referanslarla birleştirir.
Kaynakça: https://cdn.preterhuman.net/texts/religion.occult.new_age/occult_library/Gabby_D-Tarot_history.pdf